“Heeft jouw hond buikpijn?”
Dat is best een gekke vraag hé zo. Maar wel een belangrijke vraag, of in ieder geval belangrijk om antwoord op te kunnen geven. We gaan het (o.a.) hebben over poep, niet het leukste onderwerp maar wel echt super belangrijk! De drol van jouw hond kan je namelijk veel vertellen over waar zijn gedrag misschien vandaan komt en hoe het met zijn gezondheid gesteld is. Ik ben geen dierenarts, maar waarom hou ik mijzelf dan wel bezig met de ontlasting van de honden? Nou, omdat ik ongelofelijk vaak gedragsproblematiek herleid naar iets wat niet goed zit in de darmflora. Zoals bijv. een parasiet die daar huishoudt of een allergie. Dus over poep gesproken.. Hoe ziet de ontlasting van jouw hond eruit?
“Nou er is niks mis met de ontlasting van mijn hond hoor, die is normaal”
Maar wat is dan normaal? Als hij altijd dezelfde ontlasting heeft? Als hondeneigenaar is het super moeilijk om objectief te kunnen kijken naar de ontlasting. Immers, je ziet zijn drollen elke dag en je kijkt (aannemelijk) niet heel vaak naar andermans hondendrollen. Wat ik dus ook vaak terug krijg is dat hij altijd wat zachtere drollen heeft. Of dat het weleens wisselt. Maar dat is niet normaal ook al heeft hij dat altijd.. En dat kan wel degelijk een symptoom zijn van een onderliggende oorzaak wat weer kan leiden tot gedrag. Dus goed om eens te kijken naar de poep van jouw hond😊 Daarnaast herken ik het juist vaak aan het gedrag; vaker en extremer druk gedrag (veel gekke 5 minuten bijvoorbeeld) en/of meer bijterig dan “normaal” zijn voor mij grote indicatoren.
Wat is dan de definitie en de maatstaf van een “normale” drol? Om te kunnen beoordelen of een drol “normaal” is kijken we altijd naar de structuur, kleur, geur én hoe vaak een hond poept op een dag. De kleur kan jou al veel vertellen:
– Een gelige ( of oranje) drol kan wijzen op ziekte van jouw hond en/of bijv. een infectie of ontsteking. Ook kan dit een teken zijn dat medicijnen worden afgebroken. De gelige kleur krijgt de drol door een verhoogde afbraak van o.a. bloedcellen en gal
– Een zwarte drol kan wijzen op een interne bloeding! Dierenarts, Dierenarts, Dierenarts!
– Een drol met witte puntjes/ sliertjes kan wijzen op wormen/ parasieten en/of niet verteerde voedingsstoffen. Vang voor minimaal 3 dagen
– Een witte drol kan wijzen op teveel kalk door bijv. teveel kauwbotten
– Een grijzige drol kan wijzen op alvleesklier problemen en/of gal problemen. Houdt dit langer dan 48 uur aan? Neem even contact op met de dierenarts!
– Bruin met rood wijst op bloed bij de ontlasting. Vaak door een bloeding bij bijv. de anus / aambeien of een ontsteking/ infectie in de darmen. Bloed bij de ontlasting is altijd een reden om direct contact op te nemen met de dierenarts
Daarnaast is ook het dieet van de hond goed af te leiden aan de drol; bijv. een iets lichtere, zachtere drol duidt vaak op een koolhydraat dieet. Terwijl een wat donkerbruinere kleur en een iets compactere drol duidt op een meer eiwitrijk dieet. Zie je groen in de drol? Dit zou heel goed gras en/of vuile pens kunnen zijn😉 De substantie / de vorm of compactheid van de drol is ook mega belangrijk om naar te kijken. Zo kunnen we spreken van acute dunne ontlasting (diarree), chronische dunne ontlasting, zachte/ weeïge ontlasting, harde ontlasting, slijmerige ontlasting of bijv. keutels. Ook de frequentie van het ontlasten wordt meegenomen; is dit afwijkend? En laat hij boeren/ scheetjes? Eet hij weleens gras of bijv. zand? En zo zijn er nog veel meer vragen die belangrijk zijn om te stellen.
Waarom schrijf ik nou zo veel over poep? Wat is de link met gedrag en mijn werk hoor ik je denken?
Want nee, ik ben zeker geen dierenarts! Dus het beoordelen van een hond op basis van medische gegevens zal ik ook nooit doen, ik verwijs ten alle tijden door naar de dierenarts. Maar die doorverwijzing.. Dat is nog wel een dingentje, onze honden kunnen namelijk geen nederlands. Dus dat betekent ook dat jouw hond niet tegen de dierenarts kan vertellen wat hij misschien mankeert en waar hij pijn heeft. Dus ook voor de dierenarts wordt dit best een zoektocht. Ik zorg er daarom altijd voor dat ik zo veel mogelijk relevante informatie aanlever. Waarom denk ik dat een hond pijn kan hebben? Welke medische oorzaken zouden kunnen wijzen op dit specifieke gedrag? Zo stel ik altijd veel specifieke vragen over o.a. de ontlasting, reactie op aanrakingen en de context van het gedrag. Verder kijk ik naar het gangwerk en (indien mogelijk) laat ik de hond wat simpele bewegingsoefeningen doen. Daarnaast check ik de huid en de vacht en/of vraag ik dit goed uit. Al deze informatie, tezamen met de observatie en analyse van het gedrag bundel ik en lever ik aan bij de dierenarts. Want al deze informatie is super helpend voor het consult bij de dierenarts!
Twijfel je of jouw hond last heeft van buikpijn? Ik heb voor jullie mijn eigen vragenlijst beschikbaar gesteld. Deze kan je vinden op mijn website en/of via pb als je het niet kan vinden. Uit deze vragenlijst komt niet een kant en klaar antwoord. Zo simpel is het helaas niet. Maar het kan je misschien wel aan het denken zetten. Om bijv. een professional om hulp te vragen en/of toch naar de dierenarts te gaan.
En waarom ik dit zo openbaar maak? Omdat ik echt hoop dat er heel snel veel minder honden met (buik)pijn gaan rondlopen. Want echt… heel veel honden hebben (buik) pijn zonder dat je het weet. Voor mij is bijv. heel snel overprikkeld, extreem druk gedrag, meer bijtgedrag en/of afwijkend gedrag (zoals rondjes rennen of sleeën) na het poepen direct een reden om medisch alles uit te sluiten. Überhaupt een hond die bijv. agressie inzet gaat eerst langs de dierenarts voordat we verder gaan. Want een voedsel allergie zou maar eens de oorzaak kunnen zijn😉 Of het meedragen van een parasiet zoals bijv. Giardia. Of een ontsteking/ infectie in de darmen… En dan hebben we het nu “alleen nog maar” over de maag en darm problemen.. Wat denk je van een extra lendenwervel? Of misschien wel last van zijn nek? Of HD/ED? Artrose? En zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar dat is de taak van de dierenarts. Zij zal met alle informatie een goede diagnose kunnen stellen en/of kunnen uitsluiten.
Een hond leert associatie gebonden. En een associatie tussen pijn én een bepaalde prikkel is snel gemaakt. Van groot belang dus om pijn uit te sluiten bij gedragsproblemen. Want als je de oorzaak van het gedrag niet aanpakt, maar je alleen focust op simpel gedrag, ben je bezig met symptoombestrijding en niet met de oorzaak van het gedrag aanpakken . Is medisch uitgesloten? Top.. Dan snel verder met het uitpakken van die rugtas, ombuigen van de emotie en de motivatie en de hond leren dat er ook andere keuzes gemaakt kunnen worden die wél gewenst zijn.
Vragen en/of opmerkingen? Laat het weten!
Liefs,
Melanie Piek
SamenWelzijn
