Mijn naam is Ingrid. Van huis uit ben ik opgegroeid met asiel/herplaats honden. Het was voor mij een logische stap om bij het op mijzelf gaan wonen een asielhondje in huis te halen, Kelly een schotse collie. Zo gek als ik op honden ben bleef het niet bij 1 hond. Allerlei rassen hebben ons gezin rijk gemaakt. Van o.a. Golden retrievers, Cockerspaniel, x-labrador, Mechelse herders en heden nog Ziva (mechelse herder) en Loeka (Hollandse herder). Veel van de honden hadden een rugzak, daar wilde en moest ik iets mee. Ik wilde leren begrijpen waarom een hond doet wat hij doet en waar ik op een positieve manier aan kon bijdragen . Zo ben ik in 1985 in contact gekomen met de hondensport. Door de verschillende honden met verschillende behoeftes en eigenschappen heb ik veel gesnuffeld aan diverse takken van de hondensport. De rode draad in de trainingen was het samenspel met mijn honden, het opbouwen van wederzijds vertrouwen, beheersing en rust, en vooral samen plezier hebben. Veel van mijn honden zag ik uit hun schulp komen en opbloeien. Vooral het inzicht krijgen van wat mijn eigen gedrag bijdraagt aan het gedrag van mijn hond was voor mij zeer verhelderend. Dit wilde ik ook heel graag overdragen en ben daardoor in 2001 als kynologisch instructeur  gaan lesgeven.

​Mijn honden zijn mijn passie, maatjes en mijn grootste leerschool! Ik noem mijzelf nooit een baas of leider, ik ben een Maatje …een maatje die consequent en duidelijk is naar mijn honden toe  zodat zij altijd weten waar ze aan toe zijn. Wit of zwart maar nooit grijs. Hiermee bouw ik een vertrouwensband met mijn honden op. Mijn honden weten altijd waar ze aan toe zijn en dat brengt rust. Het lesgeven aan en coachen van eigenaren van honden is voor mij meer dan een passie. Soms hoor ik cursisten zeggen: ik doe het Fout! Als je de stap naar een hondenschool en /of gedragsdeskundige heb gezet met de goede intentie ben je mijn inziens nooit fout. Onbewust kan je bijdragen aan ongewenst gedrag van je hond. Voor mij een drijfveer indien ik kan bijdragen aan het inzien dat in sommige , problematische gevallen, relatief eenvoudig op te lossen zijn. Simpel door ons zelf bewust te zijn wat wij naar de hond overbrengen en acceptatie van de hond. 

Mijn grootste motivatie als instructeur is dat mens en hond elkaar begrijpen. Accepteren en van elkaar leren. Genieten, ontspannen en onderlinge goede relatie met onze  hond(en). Mijn passie voor Obedience begon rond 2006 waarmee ik inzicht kreeg in nieuwe leerprincipes, welke mij direct aansprak. Door de leuke, gevarieerde en motiverende trainingen zag ik dat mijn hond alles veel sneller oppikte, wij samen veel plezier tijdens de trainingen beleefde en samen toch nog steeds oefende op gehoorzaamheid. Tijdens de trainingen wordt er gebruikt gemaakt van diverse soorten beloningen o.a. voer, spel, stem en/of sociale beloning. Door het variëren van verschillende beloningen blijven mijn honden gemotiveerd en alert. Het leuke van Obedience vind ik de variatie die je kan toepassen bij de oefeningen. Dit houdt o.a. in dat je 1 oefening op verschillende manieren kan trainen. Het (aan) leren steady , snelheid, afleiding, motivatie, beheersing en het leren schakelen van de hond. Dus saai is het zeker niet. Door het beoefen van Obedience met mijn honden ben ik ervan overtuigd dat mijn honden een stuk stabieler in het leven staan en gemotiveerder zijn om te luisteren. Niet alleen tijdens de trainingen maar ook in het dagelijkse leven. Met het trainen van Obedience ben ik nooit uitgeleerd en kan ik trainen waar mijn honden en ik ons het prettigst bij voelen, recreatief of toch meer perfectie.